| 🗨 **Barbara**: Wydaje mi się, że przepis został oryginalnie wymyślony przez mamę w okresie mojego dzieciństwa. Po prostu pewnego dnia pojawiły się na stole znienacka i od tego czasu już nigdy z niego na dobre nie zniknęły. Ochrzciliśmy je nazwą „kluchy twarogowe”. Były końcowym produktem łańcucha pokarmowego w naszym domu. Zaczynało się od kilku kanek mleka przyniesionego prosto od krowy, które w końcu kwaśniało tworząc zsiadłe mleko. Z niego robiło się twaróg, a jak już twaróg się przejadał, robiło się z niego kluchy twarogowe. Tak wymyśliła mama, żeby się nic nie zmarnowało. Co ciekawe, bardziej niż ja, w kluchach twarogowych, gdy już dorosłam, zakochały się dzieci mojej koleżanki. Gdy byłam na studiach, a mama odwiadzała jej rodzinę, przychodziła od razu z kostką twarogu w torbie, już takiego kupionego w sklepie, bo jej dzieci zawsze prosiły o zrobienie tej potrawy. W sezonie owocowym mama wkładała do środka połówki węgierek, czasem truskawki, a czasem po prostu w ogóle ich nie nadziewała. Dzieci koleżanki radziły sobie dodatkowo posypując je cukrem, co w naszej rodzinie było pogwałceniem kodeksu smaku. Wiem jednak, że moi koledzy i koleżanki z dzecińtwa sypali cukier dokładnie na wszystko, na makaron, na chleb, na ryż a nawet na placki ziemniaczane. Takie były czasy i jakoś nikt od tego nie przybierał na wadze. | 🗨 **Barbara**: Wydaje mi się, że przepis został oryginalnie wymyślony przez mamę w okresie mojego dzieciństwa. Po prostu pewnego dnia pojawiły się na stole znienacka i od tego czasu już nigdy z niego na dobre nie zniknęły. Ochrzciliśmy je nazwą „kluchy twarogowe”. Były końcowym produktem łańcucha pokarmowego w naszym domu. Zaczynało się od kilku kanek mleka przyniesionego prosto od krowy, które w końcu kwaśniało tworząc zsiadłe mleko. Z niego robiło się twaróg, a jak już twaróg się przejadał, robiło się z niego kluchy twarogowe. Tak wymyśliła mama, żeby się nic nie zmarnowało. Co ciekawe, bardziej niż ja, w kluchach twarogowych, gdy już dorosłam, zakochały się dzieci mojej koleżanki. Gdy byłam na studiach, a mama odwiadzała jej rodzinę, przychodziła do nich od razu z kostką twarogu w torbie, bo jej dzieci zawsze prosiły o zrobienie tej potrawy. W sezonie owocowym mama wkładała do środka połówki węgierek, czasem truskawki, a czasem po prostu w ogóle ich nie nadziewała. Dzieci koleżanki radziły sobie dodatkowo posypując je cukrem, co w naszej rodzinie było pogwałceniem kodeksu smaku. Wiem jednak, że w domach moich kolegów i koleżanek z dzecińtwa cukrem posypywano np. makaron, chleb, ryż a nawet na placki ziemniaczane. Takie były czasy i jakoś nikt od tego nie przybierał na wadze. |
| Ulepić kule, w środku umieszczając połówki śliwek węgierek lub po jednej suszonej śliwce. Wrzucać delikatnie do gotującej się osolonej wody. Kluchy będą gotowe gdy wypłyną, ale można je przetrzymać jeszcze parę sekund dłużej. Wybierać łyżką z dziurkami prosto na talerze. Polać roztopionym masłem i posypać cynamonem. | Ulepić kule, w środku umieszczając połówki śliwek węgierek lub po jednej suszonej śliwce. Wrzucać delikatnie do gotującej się osolonej wody. Kluchy będą gotowe gdy wypłyną, ale można je przetrzymać jeszcze parę sekund dłużej. Wybierać łyżką z dziurkami prosto na talerze. Polać roztopionym masłem i posypać cynamonem. |
