Differences

This shows you the differences between two versions of the page.

--- kuchnia:chrust-faworki [2025/03/13 19:00] – [Chrust (faworki)] Justyna Pęzik
+++ kuchnia:chrust-faworki [2025/03/13 21:24] (current) – [🇵🇱 Składniki] Justyna Pęzik
@@ Line 8: / Line 8: @@
-**Ania**: Wciąż pamiętam ten charakterystyczny aromat ciasta z nutą rumu unoszący się w powietrzu, mieszający się ze słodyczą cukru pudru i ciepłem rozgrzanego oleju. Przygotowywanie chrustu było w naszej rodzinie żywą tradycją, wydarzeniem, które nas jednoczyło. Mama zagniatała ciasto, rozwałkowując je tak cienko, że niemal prześwitywało, po czym przykrywała je wilgotnymi ścierkami, by nie wyschło. Ktoś z nas kroił arkusze w paski, inny skręcał i składał każdy kawałek, przygotowując go do smażenia.
+**Ania**: Wciąż pamiętam ten charakterystyczny aromat ciasta z nutą rumu unoszący się w powietrzu, mieszający się ze słodyczą cukru pudru i ciepłem rozgrzanego oleju. Przygotowywanie chrustu było w naszej rodzinie żywą tradycją, wydarzeniem, w którym wszyscy uczestniczyliśmy. Mama zagniatała ciasto, rozwałkowując je tak cienko, że niemal prześwitywało, po czym przykrywała je wilgotnymi ścierkami, by nie wyschło. Ktoś z nas kroił arkusze w paski, inny skręcał i składał każdy faworek, przygotowując go do smażenia.
-Gdy olej się nagrzewał, patrzyliśmy z ekscytacją, wiedząc, że już za chwilę te delikatne paseczki zamienią się w chrupiące, złociste i napuszone ciasteczka. Mama smażyła je ostrożnie, a gdy były gotowe, obsypywaliśmy je cukrem — ślinka napływała nam do ust na samą myśl. Były to wyjątkowe chwile, jeszcze słodsze dzięki małym wpadkom, które zdarzały się po drodze. Jako dzieci, ja i moi dwaj bracia mieliśmy zdumiewającą zdolność do przypadkowego łamania kawałków ciasta, a gdy już do tego doszło, natychmiast je sobie przywłaszczaliśmy, udając nasze „testy jakości”. Istniała niepisana zasada: każde niedoskonałe ciastko należało zjeść natychmiast, by zachować idealny wygląd pozostałych.
+Gdy olej się nagrzewał, patrzyliśmy z ekscytacją, wiedząc, że już za chwilę te delikatne paseczki zamienią się w chrupiące, złociste i napuszone ciasteczka. Mama smażyła je ostrożnie, a gdy były gotowe, obsypywaliśmy je cukrem. Były to wyjątkowe chwile  — ślinka napływała nam do ust na samą myśl. Czasami zdarzały się po drodze małe wpadki. Jako dzieci, ja i moi dwaj bracia mieliśmy zdumiewającą zdolność do przypadkowego łamania faworkow, a gdy już do tego doszło, natychmiast je sami zjadaliśmy pod pretekstem zachowania najwyższej ”jakości”. Istniała niepisana zasada: każdy niedoskonały faworek należało zjeść natychmiast, by zachować idealny wygląd pozostałych.
 Ciepły chrust, jeszcze świeży i obficie obsypany cukrem, wypełniał usta intensywnym smakiem. Te chwile, przeżywane wspólnie w czasie przygotowań do Wielkiego Postu, są jednymi z moich najcenniejszych wspomnień z dzieciństwa. Zapach, smak, śmiech — to było coś więcej niż tylko wypiek ciastek; chodziło o rodzinę, tradycję i radość płynącą z tych prostych, doskonałych momentów.
@@ Line 24: / Line 24: @@
 ===== 🇵🇱 Składniki =====
-  * 20 dkg mąki,
+  * 200 g mąki,
   * 3 żółtka,
   * sól,
-  * 3 4 łyżek gęstej śmietany,
+  * 3-4 łyżki gęstej śmietany,
   * 1 płaska łyżeczka proszku spulchniajacego,
   * 1 łyżka spirytusu,
-  * 50 dkg tłuszczu do smażenia,
+  * 500 g tłuszczu do smażenia,
-  * 10 dkg cukru-pudru do posypywania,
+  * 100 g cukru-pudru do posypywania,
   * wanilia,
   * bibuła do osączania.
@@ Line 47: / Line 47: @@
 —6 cm i przewinąć.
-Zrobić próbę temperatury tłuszczu wrzucając kawałeczek ciasta, jeżeli zaraz podpłynie i szyko się zrumieni, można smażyć.
+Tłuszcz roztopić na głębokiej patelni i podgrzewać. Zrobić próbę temperatury tłuszczu wrzucając kawałeczek ciasta, jeżeli zaraz podpłynie do góry i szyko się zrumieni, można smażyć.
 Ciasto omieść z mąki pędzelkiem, wkładać na tłuszcz i smażyć z 2 stron na jasnozłoty kolor przewracając widelcem.
-Wyjąć, osączyć na bibule, przełożyć na talerz, oprószyć cukrem z wanilią. Układać w piramidkę na okrągłym szklanym półmisku. Chrust można przyrządzać bez proszku spulchniajacego.
+Wyjąć, odsączyć z nadmiaru tłuszczu na bibule, przełożyć na talerz, oprószyć cukrem z wanilią. Układać w piramidkę na okrągłym szklanym półmisku. Chrust można przyrządzać bez proszku spulchniajacego.
@@ Line 83: / Line 83: @@
-🗨 **Ania**: Wciąż pamiętam ten charakterystyczny aromat ciasta z nutą rumu unoszący się w powietrzu, mieszający się ze słodyczą cukru pudru i ciepłem rozgrzanego oleju. Przygotowywanie chrustu było w naszej rodzinie żywą tradycją, wydarzeniem, które nas jednoczyło. Mama zagniatała ciasto, rozwałkowując je tak cienko, że niemal prześwitywało, po czym przykrywała je wilgotnymi ścierkami, by nie wyschło. Ktoś z nas kroił arkusze w paski, inny skręcał i składał każdy kawałek, przygotowując go do smażenia.
-Gdy olej się nagrzewał, patrzyliśmy z ekscytacją, wiedząc, że już za chwilę te delikatne paseczki zamienią się w chrupiące, złociste i napuszone ciasteczka. Mama smażyła je ostrożnie, a gdy były gotowe, obsypywaliśmy je cukrem — ślinka napływała nam do ust na samą myśl. Były to wyjątkowe chwile, jeszcze słodsze dzięki małym wpadkom, które zdarzały się po drodze. Jako dzieci, ja i moi dwaj bracia mieliśmy zdumiewającą zdolność do przypadkowego łamania kawałków ciasta, a gdy już do tego doszło, natychmiast je sobie przywłaszczaliśmy, udając nasze „testy jakości”. Istniała niepisana zasada: każde niedoskonałe ciastko należało zjeść natychmiast, by zachować idealny wygląd pozostałych.
+🗨 **Ania**: I can still remember the distinct smell of rum-infused pastry wafting through the air, mingling with the sweet scent of icing sugar and the rich warmth of sizzling oil. The making of chrusty was a family tradition, a lively event that brought us all together. My mother would prepare the dough, rolling it so thin it was almost translucent, then cover it with damp towels to keep it from drying out. One of us would cut the dough into strips, while another would twist and fold each piece, preparing it for the frying pan.
-Ciepły chrust, jeszcze świeży i obficie obsypany cukrem, wypełniał usta intensywnym smakiem. Te chwile, przeżywane wspólnie w czasie przygotowań do Wielkiego Postu, są jednymi z moich najcenniejszych wspomnień z dzieciństwa. Zapach, smak, śmiech — to było coś więcej niż tylko wypiek ciastek; chodziło o rodzinę, tradycję i radość płynącą z tych prostych, doskonałych momentów.
+As the oil heated, we watched eagerly, knowing that soon we’d see those delicate strips transform into crispy, golden puffed pastries. Mother would fry them with care, and as soon as they were ready, we’d sprinkle them with sugar—our mouths already watering. It was a special moment, made even sweeter by the little accidents that happened along the way. As kids, my two brothers and I had an uncanny knack for breaking the dough, and when we did, we’d quickly claim the broken pieces for ourselves, acting as "quality control." It was an unspoken rule: any flawed pastry had to be eaten immediately to preserve the perfection of the rest.
+The warmth of the sugar-dusted chrusty, still fresh from the pan, would fill our mouths with a burst of flavor. Those moments, shared together as we prepared for Lent, are some of my fondest childhood memories. The smell, the taste, the laughter—it was more than just making pastry; it was about family, tradition, and the joy of those simple, perfect moments.